həsəd

is. <ər.>

1. Paxıllıq. Onun saf qəlbində nə qəzəb, nə kin; Nə həsəd, nə də ki, bir xəyanət var. S. V.. Bu kəndin yeri, torpağının yetirdiyi məhsul qonum-qonşu kəndlərin həsədinə səbəb olardı. S. R.. Həsəd aparmaq (etmək, çəkmək) – paxıllıq etmək, paxıllığını çəkmək. Hər kəs eşqimizə həsəd aparsın; Hər kəs hüsnümüzün olsun heyranı! M. Müş.. Hamının gözü Nəcəfdə idi. Ona həsəd edənlər də vardı. Q. İlkin. Dostum, doğrudan da, qəribədir, sən; Mənim taleyimə həsəd çəkirsən. Ə. Kürçaylı.

2. Həsədlə şəklində zərf mənasında. Elə ki, köksünə sıxır qarmonu; Oğlanlar ona bir həsədlə baxır. N. Xəzri. <Qəndab:> Qız həsədlə köksünü ötürür, öz bəxtindən şikayət edirdi. B. Bayramov.